Ένα μικρό βήμα μια μεγάλη κατάκτηση

Το λοιπόν έχω νέα περί ραπτοστόχων της νέας χρονιάς, όπου και δεσμεύτηκα να φέρω εις πέρας ή έστω τουλάχιστον να προσπαθήσω.

Συγκεκριμένα τα νέα αφορούν τον πρώτο και πιο σημαντικό μου στόχο ο οποίος είναι, να ολοκληρώνω ένα έργο ραπτικής πριν ξεκινήσω οποιοδήποτε άλλο!

Εντάξει λίγο υπερβολικό, μιας και οι πειρασμοί για οτιδήποτε καινούργιο είναι πολλοί, αλλά τουλάχιστον το πρώτο τρίμηνο του έτους θα ήθελα ν΄ ασχοληθώ περισσότερο με τα UFO's μου.

Στα UFO's αν δε το ξέρετε ήδη, έχω δώσει έναν προσωρινό τίτλο στα ελληνικά και τα ονομάζω "Μισοτελειωμένες ραπτοεργασίες". Εχθές βρήκα και δεύτερη ονομασία "Ημιτελή ραπτοέργα" αλήθεια δεν ξέρω σε ποιο θα κατασταλάξω αλλά σίγουρα όποιο και να διαλέξω ακρωνύμιο δε φτιάχνω 😀. Αν σας έρθει κάτι στο νου γράψτε το στα σχόλια! 

Επίσης σκέφτηκα να φτιάξω ή να βρω ένα έντυπο οργάνωσης γι΄ αυτά μιας και είναι πάρα πολλά και κάπως πρέπει να διευθετήσω την εξέλιξή τους!

Βρήκα ένα πολύ καλό οργανόγραμμα απ΄ τη ραπτοφίλη Nicole, γνωστή ως SewMuchMoore, εδώ θα το βρείτε αν σας ενδιαφέρει  https://www.sewmuchmoore.com/how-to-tackle-your-ufo-pile

Και τώρα πάμε στην παρουσίαση του πρώτου ολοκληρωμένου εξ΄ αυτών! Η αλήθεια είναι πως δεν είναι και κάτι φοβερό, το πρωτοξεκίνησα περισσότερο σαν πείραμα και βασίζεται σε μια δική μου τρελή ιδέα. 

 Ήθελα να αξιοποιήσω κάποια περισσεύματα μικρών υφασμάτων που είναι αρκετά δύσκολο να χρησιμοποιηθούν αλλιώς. 

Πήρα σαν βάση (φόντο) ένα κομμάτι λονέτας σε γήινο χρώμα και πάνω σε αυτό κόλλησα ελαφρά με κόλλα στικ (απλή χειροτεχνίας) κομμάτια μικρών υφασμάτων κατά πως ταίριαζαν, σαν παζλ ένα πράμα αλλά να μη συνδέονται μεταξύ τους και αφήνοντας κάποια κενά σε χιλιοστά!

Αυτό λοιπόν ξεχάστηκε σε ένα κουτί με όλα τα μισοτελειωμένα (δε ξέρω πότε το έφτιαξα, περσινό ήταν νομίζω) και βγήκε πριν 3 μέρες ώστε να ολοκληρωθεί επιτέλους.

Προφανώς μπήκε στα μισοτελειωμένα και δεν ολοκληρώθηκε εκείνη τη στιγμή καθώς δεν ήξερα ακριβώς τη χρησιμότητα που θα ΄χε. Μη νομίζετε όμως πως ακόμη και πριν λίγες μέρες που το έπιασα πρώτο πρώτο απ΄ το σωρό, ότι ήξερα τι ήθελα να το κάνω.

Αμφιταλαντεύτηκα λίγες ωρίτσες, το έβαλα πάνω στο ραπτογραφείο ρίχνοντάς του κλεφτές ματιές και ταυτόχρονα μπήκα και στο πιντερόσπιτο να πάρω ιδέες. 

Στην αρχή είπα να το κάνω σουπλά αλλά σκέφτηκα πως θα λερώνεται και θα πρέπει να το πλένω συχνά, οπότε κάποια στιγμή θα είναι για πέταμα.

 Ύστερα σκέφτηκα να το κάνω πίνακα, να το καπιτονάρω και να το βάλω σε κορνίζα, σαν αφηρημένη τέχνη σε πανί ένα πράμα αλλά κοιτώντάς το, έβλεπα πως δεν είναι και κάτι το τόσο ιδιαίτερο ώστε να γίνει κορνίζα.

Τρίτη ιδέα και καλύτερη να γίνει επιτοίχιο πανελάκι και νομίζω πως ήταν και η πιο σωστή απόφαση.

Αφού καταστάλαξα επιτέλους, διάλεξα αντί βάτας μια τσόχα λεπτή που είχα στην άκρη πολύ καιρό και ξεκίνησα "ασφαλίζοντας" μ' ένα γραμμικό κάθετο ψευτοκαπιτονάρισμα  τα κολλημένα κομμάτια στη θέση τους.

 Έπειτα διάλεξα μια μονόχρωμη ποπλίνα σε μπεζ χρώμα για να ταιριάζει και με το φόντο και έκοψα ένα κομμάτι με περιθώρια του 1,5 εκ. γύρω γύρω μιας και αποφάσισα να αυτορελιάσω. 

Αφού λοιπόν σαντουιτσάρισα το πανελάκι μου, διάλεξα μια όμορφη κυματιστή διακοσμητική βελονιά και χωρίς κόπο, με το κανονικό ποδαράκι της ραπτομηχανής το καπτινοράρισα κυριολεκτικά σε 2 λεπτάκια.

Και ναι επιτέλους ένα απ΄ τα μισοτελειωμένα μου ολοκληρώθηκε! Βουαλά ένα όμορφο μικρό επιτοίχιο πανελάκι!!! 

Το μόνο που μένει είναι να βρω με ποιο τρόπο θα το κρεμάσω και επίσης λέω να κεντήσω σε κάποιο σημείο τ΄ αρχικά του ονόματός μου και την χρονολογία να φαίνεται πιο επίσημο 💛💜